MY STORM, MY DARKNESS
(2024)
Een werk dat de kracht van donkere emoties vastlegt. Het zwarte canvas met diepe tinten vertegenwoordigt de storm, terwijl het kleine lichtpuntje onderaan een moment van hoop biedt te midden van de duisternis.
Het werk toont de zoektocht naar licht in het donker, en het contrast tussen zwart en licht nodigt uit om na te denken over de balans tussen pijn en heling.
.
TRYING TO SEE the BRIGHT SIGHT
(2024) is een werk dat de zoektocht naar helderheid in een mistige omgeving weerspiegelt. Het canvas, in zachte tinten wit, beige en grijs, wordt opgefrist door gouden en neon gele vlekjes die door de ruimte bewegen.
Deze vlekjes symboliseren de momenten van licht en inzicht die we proberen te vinden te midden van de onzekerheid. Het contrast tussen de rustige basiskleuren en de felle accenten nodigt de kijker uit om te reflecteren op de zoektocht naar positiviteit, zelfs wanneer alles om ons heen vervaagt.
Canvas 75 x80 cm
WITHOUT ASKING (2024), gemaakt tijdens de All You Can Art Summerschool, gaat over machtsmisbruik en het ongevraagd toe-eigenen van mensen of middelen. Beschadigde, bevlekte kledingstukken roepen vervuiling, geweld en achteloosheid op.
De opgehangen kleding symboliseert levenloze objecten, net als lichamen—vooral die van vrouwen—die gebruikt en afgedankt worden. De titel confronteert de kijker met een wereld waarin respect en gelijkheid onder druk staan en stelt de vraag hoe stilzwijgen machtsstructuren in stand houdt..
MOM AND ME
(2024) is een multimediaal werk over de relatie met mijn moeder. Heldere kleuren aan de ene kant symboliseren duidelijkheid en structuur, terwijl de andere kant meer diffuus is. Dit contrast laat de spanning tussen stabiliteit en onduidelijkheid zien.
De gelaagdheid in materiaal en kleur versterkt de emotionele impact en brengt onze verbinding tot leven.
SELFPORTRET
Bruised & Battered (2022) is een abstract zelfportret van kwetsbaarheid en veerkracht. De paars- en blauwtinten in ecoline geven het werk een gehavende uitstraling, alsof het “bont en blauw” is.
Borduursteken markeren littekens en maken pijn zichtbaar, zowel fysiek als mentaal. Verf en steken samen tonen een strijd tussen breekbaarheid en kracht.
DISMANTELING, TEARING DOWN, BUILDING UP
(2024), gemaakt tijdens de All You Can Art Summerschool, verkent het afbreken en opnieuw opbouwen van klassieke vormen en objecten op een moderne, platte en plastische manier.
Het gebruik van verschillende materialen en technieken creëert een visueel contrast van lagen. Klassieke elementen worden gedemonteerd en herplaatst, wat leidt tot een herinterpretatie van schoonheid. Dit werk nodigt de kijker uit de transformatie te waarderen en de vernieuwing van traditie te verkennen
VROUWEN VERGIF (2025)
toont een witte, zachte ondergrond, waarin roze punten speels aanwezig zijn. Op de achtergrond tekenen zich vage blauwe plekken af, stille sporen van onzichtbare confrontaties. Tussen deze ogenschijnlijk onschuldige elementen schieten vergifpijlen scherp door het beeld, doelgericht en meedogenloos.
Het werk balanceert tussen kwetsbaarheid en confrontatie, en onthult de dunne grens tussen vriendschap en venijn.